Wyłapanie wszystkich błędów

Witam, piszę parser wyrażeń matematycznych w Qt.

Mam pytanie, czy jest możliwość aby wyłapać wszystkie błędy?
Tzn.: Wpisuję 3+/^5 i program nie kończy działania (tak się teraz dzieje) i wyświetla błędu, tylko, np. wyświętla QMessageBox'a z komunikatem o błędzie.

Wyłapanie wszystkich błędów za pomocą try i catch jest bardzo ciężkie przy takim programie. Ktoś ma jakiś pomysł?

No ale jak piszesz ten parser? :|
Normalnie wyłapywanie błędów jest właśnie częścią parsera, chyba że korzystasz z jakiejś konwersji na odwrotną notację polską czy coś... ale temu do parsera z rzeczywistego zdarzenia daleko.

1. To nie jest parser ;-)
2. Za dużo magicznych stałych typu wrzucanie na stos stringu k albo jakieś magiczne przyrównywanie do 0x221A (?)
3. Napisz tokenizer do tego, inaczej bawienie się w analizę tego kodu to porażka - za dużo tu się dzieje na raz.

Wiesz co to jest tokenizer czy zgadujesz?

Myślałem, że chodzi o to.

Dlaczego po prostu nie sprawdzisz danego terminu w internecie, zamiast bawić się myślałem że to to? Myślałem że to był wyrostek... no... no kurczę, naprawdę nie chciałem panu wyciąć wątroby :P

Tokenizer to taki "program" (część programu/proces), który zamienia ciąg znaków na listę tokenów.
Na przykład z działania 2 + 2 * 2 tokenizer produkuje (przykład):

NUMBER: 2
PLUS
NUMBER: 2
STAR
NUMBER: 2

Mając tę listę tokenów, swoją pracę zaczyna parser i interpretuje on wszystkie tokeny nadając im znaczenie (np. token PLUS to w tym kontekście operator dodawania) oraz budując drzewo składniowe (abstract syntax tree).
Jest masa poradników cd. tworzenia prostych tokenizerów oraz parserów, choć sam temat jest ogromny - poszukaj w internecie wykładów/artykułów.

Ale ja nie chcę pisać parsera opartego, np. na drzewie tylko na odwrotnej notacji polskiej. Potrzebuję jedynie pomocy co do tych błędów.

To co Ty piszesz to nie jest parser oparty na odwrotnej notacji polskiej tylko konwerter postaci infiksowej do ONP, w tym jest różnica :P
Po prostu mówię, że z parserem byłoby czytelniej, prościej i mniej roboty, bo wykrywanie błędów miałbyś "w pakiecie", ale jak tam wolisz (chyba że masz taki warunek postawiony w zadaniu).

Tak czy siak, w takiej najbardziej prymitywnej wersji odnajdywania błędów musiałbyś mieć jakiś enum/set/cokolwiek zapamiętujące to czego konwerter w danej chwili oczekuje. Na przykład na początku ustawione byłoby to na liczba lub nawias otwierający, po wczytaniu liczby zmieniałbyś to na operator, po wczytaniu operatora znowu liczba lub nawias otwierający i tak dalej - potem tylko kwestia dodania wszędzie warunków sprawdzających czy to co teraz wczytujesz jest oczekiwane.

Jeśli przyjrzysz się drugiej funkcji, którą tutaj wstawiłem to zauważysz, że oblicza ona wyrażenie, które jest do niej wysłane w postaci ONP. A więc użytkownik otrzymuje wynik wyrażenia. Konwersja na onp jest jedynie puntem przejściowym.

Chciałbym aby po napotkaniu czegokolwiek czego nie oczekuję program wyświetlił komunikat i przerwał obliczenia.

Jeśli przyjrzysz się drugiej funkcji, którą tutaj wstawiłem to zauważysz, że oblicza ona wyrażenie, które jest do niej wysłane w postaci ONP. A więc użytkownik otrzymuje wynik wyrażenia. Konwersja na onp jest jedynie puntem przejściowym.
?
Chyba zgubiłem kontekst - do czego się to odnosi?

Chciałbym aby po napotkaniu czegokolwiek czego nie oczekuję program wyświetlił komunikat i przerwał obliczenia.

No a ja Ci właśnie sposób na to podałem powyżej.

Patryk27 napisał(a):

Jeśli przyjrzysz się drugiej funkcji, którą tutaj wstawiłem to zauważysz, że oblicza ona wyrażenie, które jest do niej wysłane w postaci ONP. A więc użytkownik otrzymuje wynik wyrażenia. Konwersja na onp jest jedynie puntem przejściowym.
?
Chyba zgubiłem kontekst - do czego się to odnosi?
Do tego, że według mnie to jest parser :D

Chciałbym aby po napotkaniu czegokolwiek czego nie oczekuję program wyświetlił komunikat i przerwał obliczenia.

No a ja Ci właśnie sposób na to podałem powyżej.

Czyli utworzyć kolejną metodę i w niej zająć się analizą wyrażenia?

Do tego, że według mnie to jest parser
Parser dokonuje analizy składniowej - u Ciebie w żadnym momencie nic takiego nie jest dokonywane, po prostu przerzucasz coś na stos i zdejmujesz z niego - dlatego to nie jest parser, a konwerter. Choć zgaduję, że można by się kłócić.

Czyli utworzyć kolejną metodę i w niej zająć się analizą wyrażenia?
Po co kolejna metoda od razu? Możesz sprawdzać wraz z konwersją w metodzie onp::RPN (przy okazji zmień jej nazwę na InfixToRPN czy coś w ten deseń, aby nie trzeba było się zastanawiać, co ta metoda robi).